Αυτή η ανάρτηση έχει κατατεθεί κάτω από:
Αρχική σελίδα Σελίδα,
Συνεντεύξεις και στήλες
Roger Ash
από τον Roger Ash
Επιστροφή τεύχος #59
Όπως μερικοί από εσάς ίσως γνωρίζετε, κάνω κάποια ανεξάρτητη γραφή για τα κόμικς, πολλά συχνά για το περιοδικό Back Issue του Twomorrows. Το νεότερο κομμάτι μου είναι στο Jonny Quest Comics του Comico και εμφανίζεται στο Back Issue #59, το οποίο είναι διαθέσιμο για προ-παραγγελία τώρα. Το θέμα του θέματος είναι “Toon Comics” και διαθέτει ένα όμορφο διάστημα που κάλυπτε το Ghost Cover από τον Steve Rude. Οι άνθρωποι απολαμβάνουν τις ιστορίες “πώς έχει γίνει”, έτσι σκέφτηκα ότι θα σας δώσω μια ματιά πίσω από τα σκηνικά στη διαδικασία που συνήθως πηγαίνω, αν και γράφοντας ένα σύντομο άρθρο για το Back Issue.
Η όλη διαδικασία ξεκινά με τη σύνταξη ενός βήματος. Ο συντάκτης Michael Eury στέλνει ένα μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στους συγγραφείς του Back Issue που ανακοινώνουν το θέμα για το θέμα, τις ιστορίες που θα ήθελε να δει στο θέμα, μια πρόσκληση για άλλες ιδέες ιστορίας και αρχίζει το pitching. Γράφοντας ένα καλό βήμα είναι ένα ταλέντο από μόνο του, και αυτό που μαθαίνω ακόμα. Πρέπει να δείξετε γιατί είστε ο καλύτερος άνθρωπος για να γράψετε το άρθρο, τι μπορείτε να φέρετε στο σύντομο άρθρο που κανένας άλλος δεν μπορεί και η κατεύθυνση που σκοπεύετε να πάρετε το άρθρο. Αυτό μπορεί να μην ακούγεται τόσο δύσκολο, αλλά βασίζεται σε μένα, είναι αν το κάνετε καλά. Και πρέπει να το κάνετε καλά επειδή ανταγωνίζεστε για δουλειά εναντίον πολλών άλλων ταλαντούχων συγγραφέων.
Εάν είστε αρκετά τυχεροί για να σας δοθεί μια αποστολή, λαμβάνετε επίσης έναν αριθμό λέξεων. Εάν αυτή η φράση δεν είναι εξοικειωμένη σε εσάς, σημαίνει απλώς τον αριθμό των λέξεων που έχετε για το άρθρο σας. Αυτό είναι απαραίτητο, διότι εκτυπώνεται το θέμα, υπάρχει μόνο ένας δεδομένος αριθμός σελίδων για την ιστορία και την τέχνη και πρέπει να κολλήσετε σε αυτό που σας δίνεται. Είναι κάπως όπως η τιμή είναι ο καλύτερος κανόνας. Θα έπρεπε να φτάσετε όσο πιο κοντά στη λέξη μέτρηση όπως μπορείτε χωρίς να περάσετε. Και πάλι, αυτό φαίνεται σαν ένα εύκολο πράγμα, αλλά δεν είναι όπως θα επιδείξω σύντομα.
Ας μιλήσουμε λοιπόν για λεπτομέρειες. Μόλις μου δόθηκε η αποστολή Jonny Quest, τότε άρχισα να κάνω έρευνα. το πιο ουσιαστικό μέρος του οποίου επανέλαβε τα κόμικς. Δεν με νοιάζει πόσο καλά μπορεί να νομίζω ότι γνωρίζω μια σειρά, υπάρχουν λεπτομέρειες που έχω ξεχάσει, οπότε η ανάγνωση είναι απαραίτητη. Επίσης, βρίσκω ότι διαβάζω διαφορετικά όταν διαβάζω για την ευχαρίστηση εναντίον της ανάγνωσης για την έρευνα. Όταν πρόκειται για έρευνα, ψάχνω για να επικεντρωθώ τα πράγματα και τα καλά πράγματα για να θέσω ερωτήσεις. Εκτός από αυτό, θα εξετάσω τους ανεμιστήρες και τις συνεντεύξεις με τους δημιουργούς των κόμικς για να προσθέσω στη βάση της γνώσης μου για τη σειρά.
Jonny Quest #1. Καλύψτε από τον Doug Wildey.
Άρχισα επίσης να σκέφτομαι ποιος θα ήταν καλός να πάρει συνέντευξη. Μερικοί είναι εμφανείς, όπως η συντάκτη Diana Schutz, ο συγγραφέας William Messner-Loebs, ο οποίος έγραψε τη σειρά καθώς και το Jezebel Jade Mini, τους καλλιτέχνες Marc Hempel & Mark Wheatley, ο οποίος έγινε η κανονική ομάδα τέχνης στο Jonny Quest και ο Adam Kubert που επέστρεψε το Jezebel Jade μίνι. Άλλοι συμπληρώνουν λεπτομέρειες όπως ο Bob Schreck, ο οποίος γνωρίζει τις πληροφορίες πίσω από τα σκηνικά στο Comico, ο Dan Spiegle, ο οποίος επέστησε τα περισσότερα ζητήματα της σειράς εκτός από την Hempel και τον Wheatley και τον Michael Eury που ήταν βοηθός του Schutz και επεξεργάστηκε ένα από τα ειδικά. Αυτή η ιστορία παρουσίασε επίσης ένα ζήτημα στο ότι κάποιος του οποίου η φωνή ένιωθα ότι έπρεπε να είναι στην ιστορία, ο προγραμματιστής Jonny Quest Doug Wildey, είχε πεθάνει. Ευτυχώς, ο Howard Whitman τον συνέντευξη για τη σειρά Jonny Quest Classics και μου επέτρεψε να τρέξω ένα απόσπασμα από αυτό. Αυτό μπορεί να φαίνεται σαν πολλοί λαοί να συνεντεύξουν, αλλά αισθάνομαι έντονα ότι οι αναγνώστες θα προτιμούσαν να ακούσουν τι έχουν να πουν οι εμπλεκόμενοι για τις εμπειρίες τους που εργάζονται στο βιβλίο από ό, τι είναι η γνώμη μου για τη σειρά. Ξέρω ότι αυτό είναι που ψάχνω σε άρθρα όπως αυτό. (Σε περίπτωση που είστε περίεργοι, πραγματικά απολαμβάνω τα κόμικς Jonny Quest του Comico.) Περιστασιακά υπάρχουν άνθρωποι που δεν μπορώ να εντοπίσω για μια συνέντευξη ή που δεν είναι σε θέση να συμμετάσχουν λόγω χρονικών περιορισμών, αλλά ήμουν Αρκετά τυχερός στο να λένε οι άνθρωποι ναι να έχουν πάρει συνέντευξη.
Μόλις ξεκινήσει η διαδικασία συνέντευξης, το σύντομο άρθρο αρχίζει να διαμορφώνεται στο κεφάλι μου. Υπάρχουν πρακτικά πάντα προσθήκες ή αλλαγές που λαμβάνουν χώρα λόγω των ανθρώπων που μου λένε κάτι που δεν ήξερα. Αυτή είναι μια από τις συγκινήσεις για μένα όταν δουλεύω σε ένα σύντομο άρθρο τρέχει σε αυτά τα tidbits που δεν ήξερα ποτέ πριν και στη συνέχεια να τα μοιραστώ με άλλους. Οι συνεντεύξεις παρουσιάζουν επίσης μια πραγματική πρόκληση στο ότι ουσιαστικά έχω πάντα πολύ περισσότερο υλικό από ό, τι θα επιτρέψει ο αριθμός λέξεων. Σε ορισμένες περιπτώσεις αυτό μπορεί να είναι αρκετά εύκολο να αντιμετωπιστεί, όπως όταν δύο διαφορετικοί άνθρωποι λένε την ίδια ιστορία. Σε ορισμένες περιπτώσεις θα επιλέξω να χρησιμοποιήσω μόνο μία απάντηση. Άλλες φορές συνδυάζω τα δύο, αλλά διατηρώντας τη λέξη μετράνε. Τότε υπάρχουν εκείνα τα πράγματα που με σκοτώνουν να κόψω. Συχνά είναι υπέροχες ιστορίες, αλλά δεν ταιριάζουν αρκετά για κάποιο λόγο. Ακολουθεί ένα παράδειγμα αυτού. Ο William Messner-Loebs μου είπε μια μεγάλη ιστορία για τον Jonny Quest #11, ένα έντονο ζήτημα στο οποίο ο Bandit κλέβεται από ανθρώπους που ασχολούνται με αγώνες σκύλων. έναD Με την άδειά του, το μοιράζομαι μαζί σας τώρα.
Jonny Quest #11. Καλύψτε από τον Bill Sienkiewicz.
“Ήμουν σε ένα σχολείο σε σχέση με μια σύμβαση που κάναμε στο Τζάκσον, Μίτσιγκαν. Το σχολείο μας προσκάλεσε και ήθελαν να έχουν μια ανάγνωση βιβλίων. Διάλεξα το πρώτο επεισόδιο του Bandit, μόνο ελαφρώς θυμόμαστε το. Νόμιζα ότι θα ήταν καλή ανάγνωση για τα παιδιά. Ο φίλος μου που είχε οργανώσει τη σύμβαση είχε φέρει έναν αδιαφανή προβολέα, ώστε να μπορέσαμε να προβάλλουμε στον τοίχο μια τεράστια έκδοση του κόμικ και έπειτα θα διάβασα σε όλες τις φωνές. Δεν νομίζω ότι ήξερα πραγματικά πόσο μικρά θα ήταν τα παιδιά. Ήταν από όλα τα επίπεδα του σχολείου. Υπήρχαν μερικά πραγματικά μικρά παιδιά σε αυτό το αμφιθέατρο και ήταν πλήρως γεμάτο. Έχω κάπως quailed λίγο. Είχα την ευκαιρία να διαβάσω την ιστορία μία φορά και συνειδητοποιώ ότι αυτή είναι στην πραγματικότητα μια αρκετά βαριά ιστορία για να διαβάζω σε παιδιά ηλικίας 5 και 6 ετών. που πεθαίνουν σκυλιά και υπονοούν παιδιά. Αυτό που η καταπολέμηση του σκύλου είναι πραγματικά όλα. Πήγα μπροστά και το έκανα και θα σας πω ότι ήταν αρκετά θεαματικό. Τα παιδιά ήταν εντελώς γοητευμένα. Οι δάσκαλοι και οι γονείς είχαν ερωτήσεις για τη μορφή, διότι αυτό ήταν μια ώρα ανάγνωσης. Απλά ακούγοντας κάποιον που τους διαβάζει δυνατά για μια ώρα, τα παιδιά θα ήταν παντού. Αλλά δεν υπήρχε ήχος καθ ‘όλη τη διάρκεια της ανάγνωσης. Ήταν εντελώς πιάστηκε. Μπορείτε να υποτιμήσετε τι μπορούν να καταλάβουν τα παιδιά και τι μπορούν να εκτιμήσουν. ”
Μεγάλη ιστορία, σωστά; Γιατί λοιπόν δεν το χρησιμοποίησα; Ήθελα να διατηρήσω το σύντομο άρθρο όσο το δυνατόν περισσότερο για τη χρονική περίοδο που δημοσιεύθηκε το βιβλίο. Επειδή είχα πολύ περισσότερο από αρκετό υλικό γι ‘αυτό, επέλεξα να κόψω αυτή την πολύ πιο πρόσφατη ιστορία.
Έχω την τάση να γράφω στο μυαλό μου, οπότε μόλις τελειώσουν όλες οι συνεντεύξεις και κάθομαι για να αρχίσω να γράφω, έχω μια αρκετά σαφή ιδέα για το πού πηγαίνω. Είχα εκπαιδευτεί σε δημιουργική γραφή, οπότε νομίζω ότι πώς γράφω διαφέρει κάπως από κάποιον που εκπαιδεύτηκε στη δημοσιογραφία. Ωστόσο, εάν το σύντομο άρθρο είναι καλά γραμμένο και η έρευνα είναι σταθερή, αυτό δεν πρέπει να έχει σημασία για τον αναγνώστη. Επιπλέον, δίνει στο σύντομο άρθρο ένα μικρό κομμάτι εξατομίκευσης. Το σύντομο άρθρο Jonny Quest είναι αρκετά ευθεία όσο η δομή πηγαίνει επειδή ακολουθεί τη σειρά, αλλά υπάρχουν αποφάσεις που πρέπει να ληφθούν όπως και να συμπεριλάβω τη σχετική σειρά χρονολογικά ή σε ξεχωριστό τμήμα της δικής τους; Για το πρώτο μου σχέδιο, γράφω ότι δεν ασχολείται με τον αριθμό των λέξεων. Μόλις γίνει αυτό, το αναθεωρήσω αρκετές φορές, παίρνοντας υλικό όπου απαιτείται για να φτάσετε στον αριθμό των λέξεων. Μόλις είμαι ευχαριστημένος με αυτό, τότε είναι για να διορθώσει, να μορφοποιηθεί (υπάρχει ένας οδηγός στυλ πίσω στυλ), και να την αποστέλλει στον συντάκτη Michael Eury μέχρι την προθεσμία.
Jonny Quest #14. Καλύψτε από τον Marc Hempel & Mark Wheatley.
Και αυτό, με λίγα λόγια, είναι συνήθως πώς πηγαίνω για να βάλω μαζί ένα άρθρο. Όπως παρουσιάστηκε, φαίνεται αρκετά γραμμικό, αλλά δεν είναι. Τα πράγματα επικαλύπτονται αρκετά συχνά. Για παράδειγμα, σε ορισμένες περιπτώσεις θα κάνω την κύρια συνέντευξη με κάποιον και στη συνέχεια θα κάνω κάποιες ερωτήσεις παρακολούθησης εάν χρειάζομαι διευκρινίσεις ή αν έρχονται στο φως νέες πληροφορίες επειδή η αρχική μας συνέντευξη.
Ελπίζω να έχετε ευχαριστήσει σε αυτή τη μικρή ματιά πίσω από την κουρτίνα. Ας ελπίσουμε ότι έχει περάσει το ενδιαφέρον σας για να διαβάσετε το σύντομο άρθρο στο πίσω τεύχος #59, το οποίο περιλαμβάνει επίσης άρθρα σχετικά με το Space Ghost, το Star Blazers, τα κόμικς Hanna-Barbera της Marvel και πολλά άλλα.
Τώρα, διαβάστε ένα κόμικ!
Ευχαριστώ ιδιαιτέρως τον Michael Eury και τον William Messner-Loebs. Αυτό το σύντομο άρθρο δεν θα ήταν εφικτό χωρίς αυτούς.
Αγορά
Επιστροφή τεύχος #59
Το Jonny Quest καλύπτει από τη βάση δεδομένων Grand Comics.