Ο πυρετός εγκέφαλος του Markley: τα δύο σεντ μου ή τα 30 χρόνια μου σε αυτό το biz

Αυτή η ανάρτηση έχει κατατεθεί κάτω από:

Αρχική σελίδα Σελίδα,
Συνεντεύξεις και στήλες

Wayne Markley

Με τον Wayne Markley

Ο χρόνος θα δείξει εάν το νέο DC επαναλαμβάνει ή όχι λειτουργεί ή όχι. Το ένα πράγμα που έχει κάνει αυτή η επανεκκίνηση είναι να δημιουργήσει πολλή συζήτηση και οι άνθρωποι φαίνεται να έχουν πολύ διαφορετικές απόψεις για το αν λειτουργεί, αν το θέμα είναι κατάλληλο, εάν τα βιβλία είναι καλά (και πολλά από αυτά είναι) , και μια μεγάλη ποικιλία άλλων θεμάτων σχετικά με τα κωμικά βιβλία και την τρέχουσα κατάσταση της αγοράς. Οι τακτικοί αναγνώστες αυτής της στήλης γνωρίζουν ότι κανονικά μου αρέσει να προτείνω καλά βιβλία που έχω διαβάσει και απολαύσει. Το κάνω αυτό επειδή βλέπω ελάχιστα σημεία για να κατοικήσω στο αρνητικό και νομίζω ότι η αγορά είναι τόσο κυριαρχείται από υπερήρωες ότι ένα καλό βιβλίο που δεν είναι ένα θαύμα ή DC έχει ελάχιστες πιθανότητες να βρει ένα ακροατήριο. Έτσι προσπαθώ να επισημάνω αυτό που νομίζω ότι [αξίζει] την προσοχή και τα χρήματά σας. Έχω διαβάσει κόμικς για σχεδόν 45 χρόνια τώρα και έχω ασχοληθεί με την υπηρεσία των κόμικς για σχεδόν 40 χρόνια, αν μετράτε πηγαίνοντας πόρτα σε πόρτα ζητώντας ξένους αν έχουν κάποια κόμικς για να ανταλλάξουν (η δεκαετία του ’60 ήταν πολύ διαφορετική ώρα). Έχω εργαστεί σε κόμικς επαγγελματικά λαμβάνοντας υπόψη ότι η αποφοίτηση του πανεπιστημίου και αυτό είναι πάνω από 25 χρόνια πριν. Έχω εργαστεί στο λιανικό εμπόριο, τη διανομή (Capital City Distribution για πολλά χρόνια, όπου ήμουν ο αγοραστής κόμικς, έγραψα αναπτυξιακά κόμικς και εσωτερική αλληλογραφία για πολλά χρόνια), έτρεξε τη δική μου εταιρεία διανομής για σχεδόν 10 χρόνια και εργάστηκα στο DC για πολλά χρόνια. Σας λέω όλα αυτά γιατί αυτό που ακολουθεί είναι αυτό που βλέπω ως τα προβλήματα στην κωμική βιομηχανία και πώς φτάσαμε εκεί. Την επόμενη φορά που θα ήθελα να επιστρέψω σε θετικές κριτικές, καθώς υπήρξαν πρόσφατα πολλά καλά βιβλία.

Χρήματα. πολλά και πολλά χρήματα.

Νομίζω ότι ένα μεγάλο μέρος του προβλήματος μέσα στον κλάδο συνοψίζεται από μια φράση -Short -sighted απληστία. Το βλέπω με τρεις διαφορετικούς τρόπους και όλοι τους βασίζονται ο ένας στον άλλο για να κορυφωθούν όπου είμαστε σήμερα. Θα περάσω από κάθε ένα από αυτά τα τρία χέρια ξεχωριστά, αλλά οι τρεις είναι λιανοπωλητής, διανομή και οπαδοί. Και οι άνδρες Boogie στην πίσω πόρτα και των τριών αυτών είναι κερδοσκόπους (που δεν είναι ποτέ μακριά). Εμφανίζονται όποτε μυρίζουν ένα γρήγορο δολάριο και έχουν ένα ολόκληρο σύστημα που χρησιμοποιούν για να οδηγήσουν την τιμή και να πουλήσουν σπάνια και σπάνια βιβλία όχι στους οπαδούς, αλλά στους επενδυτές. Ολόκληρος ο κόσμος της CCG εξελίχθηκε από την αγορά των εμπορικών καρτών και δημιούργησε ένα ολόκληρο ξεχωριστό σύνολο παικτών που έχουν ελάχιστο ενδιαφέρον για κόμικς έξω από το πόσο μπορούν να τους μεταπωλήσουν ή πόσο καιρό θα κρατήσουν την αξία τους. (Θυμηθείτε την παλιά παροιμία, “Αξίζει μόνο πολύ αν κάποιος θέλει να πληρώσει τόσο πολύ γι ‘αυτό.”) Αυτό είναι ένα κοινό θέμα. Εάν απολαμβάνετε τις μισές τηλεοπτικές εκπομπές πραγματικότητας που βρίσκονται επί του παρόντος, βασίζονται στο ίδιο πράγμα γρήγορη απληστία. Πόλεμοι αποθήκευσης, αντίκες οδική άποψη, αστέρια πιόνι, κ.λπ.

Shazam! #1

Τα κόμικς έχουν μια μακρά ιστορία άνθησης και προτομής με κερδοσκόπους. Το παλαιότερο παράδειγμα που γνωρίζω από πρώτο χέρι ήταν το Shazam #1 από το DC στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Τότε ήταν πολύ πιο δύσκολο να τραβήξουμε ακροβατικά όπως η συσσώρευση ενός τίτλου για να οδηγήσουμε την τιμή, αλλά έγινε. Καθώς η άμεση αγορά δημιουργήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’70 και στις αρχές της δεκαετίας του ’80, παρείχε στους κερδοσκόπους την ευκαιρία να γυρίσουν την αγορά αρκετά εύκολα. Εδώ μπήκαν οι έμποροι. Για πολλά, πολλά χρόνια, οι έμποροι κόμικς έκαναν το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων τους από την πώληση παλιών κόμικς για υψηλότερες τιμές, όπως η σφραγίδα και οι αγορές νομισμάτων μπροστά τους. Ήταν μια μεγάλη μικρή υπηρεσία βασιζόμενη πραγματικά στην προσφορά και τη ζήτηση. Στη δεκαετία του 1980 με τις εφηβικές μεταλλαγμένες χελώνες ninja, ξεκίνησε ένα νέο φαινόμενο που ονομάζεται ασπρόμαυρη άνθηση (και προτομή). Για κάποιο λόγο, και δεν είμαι ακόμα σίγουρος τι πυροδότησε αυτό, το TMNT έγινε το βιβλίο που έχει και θεωρώντας ότι οι πρώτες εκτυπώσεις ήταν τόσο χαμηλές και η ζήτηση ήταν υψηλή, η τιμή ανέβηκε. Οι έμποροι το είδαν αυτό ως μια ευκαιρία να κερδίσουν γρήγορα χρήματα, καθώς αυτό έγινε μια φρενίτιδα τροφοδοσίας για οτιδήποτε ασπρόμαυρο. Υπήρχαν τόνοι μαύρων και λευκών τίτλων κάθε μήνα, που πωλούσαν για παράλογες τιμές την ημέρα που βγήκαν έξω, επειδή οι έμποροι είδαν ότι θα μπορούσαν να κάνουν γρήγορα δολάρια από αυτούς τους επενδυτές (οι κερδοσκόποι πραγματικά). Ήταν εύκολο χρήμα, οπότε δεν μπορώ να τους κατηγορήσω υποθέτω. Αλλά αυτή η άνθηση σχεδόν σκότωσε πολλούς εμπόρους και διανομείς. Φυσικά, αυτό το κύμα προς τα πάνω και προς τα κάτω θα συνεχιστεί με το θάνατο του Σούπερμαν, την άνοδο των γενναίων, των παραλλαγών, του Batman Boom, των συλλεκτικών καρτών συναλλαγών, κλπ. Κάθε φορά που οι έμποροι θα πηδούσαν στο βαγόνι της μπάντας μέχρι το βαγόνι να σταματήσει κρύο Και οι έμποροι έμειναν κρατώντας όλα τα βιβλία, τις κάρτες και τα μπλουζάκια που δεν μπορούσαν να πουλήσουν. Και αυτό επέστρεψε στους διανομείς και στη συνέχεια στους εκδότες. Αυτή ήταν μια προσπάθεια να κερδίσουμε όσο το δυνατόν περισσότερα χρήματα όσο το δυνατόν γρήγορα, ενώ χάσαμε το βασικό τους ακροατήριο, τον κωμικό ανεμιστήρα που πήρε τα νέα βιβλία, καθώς και την πλάτη issues. Οι έμποροι άρχισαν να αντιμετωπίζουν τους παλιούς οπαδούς με τον ίδιο τρόπο όπως και οι νέοι “οπαδοί”, χρεώνοντας τους οπαδούς παράλογες τιμές για ολοκαίνουργια βιβλία. Αυτή η σύντομη όραση οδήγησε τους οπαδούς και οδήγησε πολλά καταστήματα εκτός επιχείρησης.

Διατηρώ επίσης διανομείς υπεύθυνους για την τρέχουσα αγορά, διότι στη δεκαετία του ’80 και του ’90 υπήρχαν τουλάχιστον 15 διαφορετικοί διανομείς. Μέχρι τη στιγμή που φτάσατε στα τέλη της δεκαετίας του ’90 που είχατε 2. Το θετικό της ύπαρξης όλων αυτών των διανομέων ήταν κάθε διανομέας προωθούσε ενεργά όλες τις διαφορετικές κωμικές γραμμές και τα διάφορα βοηθητικά προϊόντα (παιχνίδια, μπλουζάκια, κάρτες κ.λπ.). Ορισμένοι από αυτούς τους διανομείς είχαν πολλαπλές τοποθεσίες σε όλη τη χώρα, όπου ένας έμπορος θα μπορούσε να έρθει και να περιηγηθεί σε νέες κυκλοφορίες, να αναζητήσει θέματα πίσω, να πάρει οποιοδήποτε αριθμό βιβλίων που δεν θα γνώριζαν ποτέ διαφορετικά επειδή εκείνες τις μέρες υπήρχαν μόνο οι κατάλογος. Τα κόμικς και οι προεπισκοπήσεις ανάπτυξης ήταν τα δύο μεγαλύτερα εργαλεία πωλήσεων και ήταν η πρώτη ευκαιρία που ένας εκδότης έπρεπε να εντυπωσιάσει τον λιανοπωλητή. Δεν υπήρχαν Διαδίκτυο ή κοινωνικά μέσα, αλλά υπήρχε η τοπική αποθήκη του λιανοπωλητή όπου θα πήγαιναν και θα πάρουν τη σέσουλα σε ό, τι ήταν καλό και τι μπορεί να είναι σε θέση να πουλήσουν ή τι μπορεί να έχουν παραβλέψει. Το ξέρω αυτό γιατί έτρεξα το Capital City Storehouse στη Νέα Ορλεάνη εδώ και χρόνια και κάθε μέρα είχαμε εμπόρους να σταματήσουν να ψωνίζουν και πολλοί κατέληξαν να πάρουν κάτι. Τα χέρια για την ικανότητα να βλέπουν ένα βιβλίο και να δούμε την τέχνη (τελικά, αυτό είναι ένα οπτικό μέσο) ήταν το καλύτερο δυνατό εργαλείο για την πώληση ενός κόμικ. Σήμερα, πολλοί έμποροι δεν βλέπουν ποτέ ένα βιβλίο πριν φτάσουν μέσω της UPS την εβδομάδα που μεταφέρει. Υπάρχουν διαδικτυακές προεπισκοπήσεις, αλλά πιστεύω ότι αυτή η μέθοδος είναι πολύ μικρότερη από το να κρατάτε το βιβλίο στα χέρια σας, λαμβάνοντας μια απόφαση επί τόπου για να πάρετε το βιβλίο. Το είδα επίσης εδώ και χρόνια, όταν ανήκε στη δική μου εταιρεία διανομής. Θα είχαμε τους πελάτες να σταματήσουν και να πάρουν κιβώτια βιβλίων που δεν γνώριζαν, αλλά οι βλέποντας τους αυτοπροσώπως τους οδήγησαν να πάρουν τα βιβλία. Τώρα, οι έμποροι σπάνια κοιτάζουν πέρα ​​από τους κορυφαίους εκδότες. Γενικά Marvel, DC, εικόνα και σκοτεινό άλογο. Και οτιδήποτε άλλο είναι προαιρετικό. Για την πίστη τους, η Diamond εξακολουθεί να διατηρεί μια δύναμη πωλήσεων που απέκτησαν όταν πήραν την πρωτεύουσα και η δύναμη πωλήσεων εξακολουθεί να επισκέπτεται τα καταστήματα κάθε μέρα προσπαθώντας να προωθήσει διαφορετικά προϊόντα.

Τέλος, υπάρχουν οι οπαδοί. Τώρα για να είμαστε δίκαιοι, νομίζω ότι οι οπαδοί πιάστηκαν σε μια καταιγίδα που δημιουργήθηκε από μια σειρά δυνάμεων, κυρίως οδηγείται από την απληστία και πάλι, και τώρα πληρώνουν το τίμημα. Ναι, η τιμή. Νομίζω ότι ένα μεγάλο πρόβλημα στη σημερινή κωμική αγορά είναι η τιμή. Στο χαμηλό τέλος του φάσματος υπάρχει το κόμικ των 2,99 δολαρίων και οι τιμές ανεβαίνουν από εκεί. Για να το ξεπεράσουμε, ο αριθμός των σελίδων συνεχίζει να πέφτει, ώστε να παίρνετε λιγότερο για το δολάριο σας από ό, τι έχετε τα προηγούμενα χρόνια. Αυτό πηγαίνει ξανά στη δεκαετία του 1990, όπου εν μέσω της έκρηξης του κερδοσκοπικού χαρακτήρα, οι εκδότες συνέχισαν να αναβαθμίζουν τα βιβλία για να τα κάνουν πολύ πιο ελκυστικά. Αυτό έδειξε καλύτερο χρωματισμό, καλύτερο χαρτί και υψηλότερους δημιουργούς. Ενώ αυτό έκανε για μερικά όμορφα βιβλία με φανταχτερά καλύμματα, έθεσε ένα νέο πρότυπο για αυτό που οι οπαδοί περίμεναν από τα κόμικς τους. Οι άνθρωποι ξεχνούν ότι τα κόμικς αρχικά ήταν ανατυπώσεις των ταινιών εφημερίδων (παρακαλούμε να δείτε το εξαιρετικό blog του Roger Ash σχετικά με τη θλιβερή μοίρα των ταινιών εφημερίδων για το ίδιο θέαμα) που έγινε με το λιγότερο ακριβό δυνατό χαρτί, δημοσιογραφικό χαρτί και πωλείται για δέκα σεντ. Και αυτή η μέθοδος λειτούργησε για το καλύτερο μέρος των 20 ετών έως ότου η Adventure Comics εισήγαγε όλες τις νέες ιστορίες. Και αυτή η φόρμουλα, νέες ιστορίες για το λιγότερο ακριβό χαρτί με πρόθεση να πουλήσουν κόμικς με διασκεδαστικές ιστορίες, όχι φανταχτερό χρωματισμό ή χαρτί, εργάστηκαν για σχεδόν 50 χρόνια. Αλλά στη δεκαετία του ’90 με την παραλλαγή της έκρηξης, την άνοδο της εικόνας και της γενναίας, και για άλλη μια φορά οι εικαστές, ο κωμικός ανεμιστήρας ανακάλυψε ότι τα κόμικς θα μπορούσαν να φαίνονται πραγματικά δροσερά και αδυσώπητα με όλα τα ψηφιακά εφέ και φανταχτερό χρωματισμό. Αλλά για να διατηρηθούν αυτά τα πρότυπα, οι εκδότες έπρεπε να αυξήσουν την τιμή των μεμονωμένων κόμικς. Έχουν γίνει μερικές προσπάθειες να επιστρέψουν στο φτηνό χαρτί και στη χαμηλότερη τιμή, αλλά όλοι όσοι έχουν δοκιμάσει αυτό έχει βρει τον ανεμιστήρα (ή τους λιανοπωλητές) να απορρίπτουν αυτά τα βιβλία ως κάπως “κατώτερα”. Δεν κατηγορώ τους οπαδούς, καθώς είμαι ένας από τους μεγαλύτερους οπαδούς γύρω, αλλά αισθάνομαι ότι είμαστε σνακ όταν δεν δίνουμε προσοχή. Βλέπουμε το πρόβλημα με τη διατήρηση της ποιότητας των βιβλίων τα τελευταία 15 χρόνια οδήγησε την τιμή μέχρι και μέχρι το σημείο όπου πολλοί οπαδοί δεν μπορούν πλέον να αντέξουν οικονομικά το μηνιαίο κόμικ. Και δεδομένης της σημερινής οικονομικής δομής της Αμερικής, η δαπάνη 2,99 δολαρίων σε ένα κόμικ δεν φαίνεται να είναι η καλύτερη χρήση των χρημάτων τους.

Υπάρχουν μερικές άλλες πτυχές στις οποίες δεν έχω αγγίξει αυτό που συνέβαλε στην τρέχουσα βίαιη βία στην κωμική αγορά. Αλλά όλα αυτά είναι θέματα για ένα άλλο blog κάτω από το δρόμο.

All-Star Western #4

Τελικά, θέλω να κάνω μερικές παρατηρήσεις για το All-Star Western. Τι %$^; Δεν είναι μυστικό ότι ο ΙωνάςΤο Hex ήταν ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία εδώ και χρόνια. Ένας από τους κύριους λόγους που ήταν το αγαπημένο μου ήταν ότι είπαν εξαιρετικές μόνιμες ιστορίες. Το All-Star Western είναι μια εξαιρετική ιστορία, η τέχνη δεν είναι η αγαπημένη μου, αλλά μπορώ να δω το δυναμικό. Αλλά είναι ένα μέρος μιας ιστορίας πολλαπλών τμημάτων! Η DC δήλωσε σαφώς ότι “δεν πρόκειται πλέον να γράψουμε κόμικς για να ταιριάζει σε ένα εμπόριο”, τότε γιατί συνεχίζονται κάθε 52 βιβλία; Δεν μπορούν να πουν μια ιστορία σε 30+ σελίδες που είχε το All-Star Western; Παραδέχομαι ότι το All-Star Western ήταν ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία του New 52, ​​χωρίς έκπληξη εκεί. Αλλά είναι μια συνεχιζόμενη ιστορία, ότι όσο μπορώ να πω πρόκειται για τουλάχιστον τέσσερα ζητήματα ή περισσότερο (θέλω να στοιχηματίσετε ότι πηγαίνει έξι θέματα;). Αυτό με κάνει τόσο θυμωμένο γιατί περιορίζει τον αριθμό των ανθρώπων που θα το δοκιμάσουν. Και αυτό είναι κρίμα. Όπως πάντα, όλα τα σχόλια και οι απόψεις σε αυτή τη στήλη είναι δικά μου και δεν αντικατοπτρίζουν τις απόψεις των κόμικς του Westfield ή των υπαλλήλων τους. Τα σχόλια ή οι επικρίσεις είναι ευπρόσδεκτα στο mfbway@aol.com.

Ευχαριστώ.

Κλασικό κωμικό κάλυμμα από τη βάση δεδομένων Grand Comics.